Հայերեն

վանկեր՝ կը•լա•վի•կորդ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

< клавикорд < ֆր․ clavicorde,ուշ լատ. clavichordum

Գոյական

  1. (երժշտ․) ստեղնաշարային հարվածային երաժշտական գործիք, տարածված էր Եվրոպայի երկրներում
  2. նաև` կլավիխորդ, սովորաբար երկարավուն, քառանկյունի ձև ունեցող ստեղնային նվագարան, նախորդել է դաշնամուրին, հայտնի է 15-րդ դարից

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։