կլիշե
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kliˈʃɛ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կլիշէ
վանկեր՝ կ(ը)•լի•շե
Ստուգաբանություն
խմբագրել< клише < ֆր․ chiché
Գոյական
- (հրտ․), (տպգր․) մետաղյա կամ փայտե տպագրական վերատադրական ձև (նկար, գծագիր և այն), տպագրող ցցուն տարրերով
- անըդհատ կրկնված, շաբլոնային դարձած բան ◆ Սրանք կլիշե դարձած խոսքեր են, որոնք մաշված են վաղուց։ (Վ. Դաքեսյան)
- (գրադ․) նկարի, տառերի և այլ իլուստրացիաների ռելեֆով մետաղյա կամ փայտյա տպագրական ձև, որը ծառայում է իլուստրացիաների վերարտադրության համար տպագրության մեջ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
- Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։