կլխըցի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [klχəˈt͡sʰi]
վանկեր՝ կ(ը)լ•խը•ցի
- Համշեն՝ գլխով, գլխի օգնությամբ ◆ Խոզը կլխըցի տուռը պացավ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։