կլխըցի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [klχəˈt͡sʰi]
վանկեր՝ կ(ը)լ•խը•ցի
- Համշեն՝ գլխով, գլխի օգնությամբ ◆ Խոզը կլխըցի տուռը պացավ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։