Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կ(ը)•ծել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ատամներով՝ ժանիքներով սեղմելով վիրավորել՝ խոցել, ատամները մխել՝ խրել մի բանի մեջ ◆ վագրը կծեց մարդու ոտքը
  2. ատամներով կտրել (փխբ․) ◆ ուսուցիչը կծեց աշակերտին
  3. խայթոցով խոցել, խոցել
  4. կտուցով կցահարել, կցել
  5. (փխբ․) այրել, դաղել, կիզել
  6. (փխբ․) կծությամբ բերանը այրել
  7. (փխբ․) մաշկը գրգռել, սուր քոր առաջ բերել
  8. (փխբ․) խոսքով վիրավորել, խայթել
  9. (փխբ․) այրող ցավ պատճառել, սաստիկ ներգործել

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել