կծել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կ(ը)•ծել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ատամներով՝ ժանիքներով սեղմելով վիրավորել՝ խոցել, ատամները մխել՝ խրել մի բանի մեջ ◆ վագրը կծեց մարդու ոտքը
- ատամներով կտրել (փխբ․) ◆ ուսուցիչը կծեց աշակերտին
- խայթոցով խոցել, խոցել
- կտուցով կցահարել, կցել
- (փխբ․) այրել, դաղել, կիզել
- (փխբ․) կծությամբ բերանը այրել
- (փխբ․) մաշկը գրգռել, սուր քոր առաջ բերել
- (փխբ․) խոսքով վիրավորել, խայթել
- (փխբ․) այրող ցավ պատճառել, սաստիկ ներգործել
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։