կծիծ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kt͡sit͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կծիծ

վանկեր՝ կ(ը)•ծիծ 

կծիծ1

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական կրկնավոր կազմություն՝ *gei- «պտտել, ծռել» արմատի աճականով *gig՛- ձևից. հմմտ. հին հնդկերեն jihmá «ծուռ, կեղծ, խորամանկ, նենգ»։

Ածական

1. շորթող, գռփող (հնց․)
2. կծծի, ժլատ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս կծծի, ժլատ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

կծիծ2

Գոյական

1. մեզի հոտ, գոզահոտ (գվռ․)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս միզահոտ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

կծիծ3

Գոյական

1. տե՛ս կծիկ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս կծիկ (1)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։