կծիծ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sit͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կծիծ
վանկեր՝ կ(ը)•ծիծ
կծիծ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական կրկնավոր կազմություն՝ *gei- «պտտել, ծռել» արմատի աճականով *gig՛- ձևից. հմմտ. հին հնդկերեն jihmá «ծուռ, կեղծ, խորամանկ, նենգ»։
Ածական խմբագրել
- շորթող, գռփող (հնց․)
- կծծի, ժլատ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
կծիծ2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական խմբագրել
- մեզի հոտ, գոզահոտ (գվռ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս միզահոտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
կծիծ3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական խմբագրել
- տե՛ս կծիկ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս կծիկ (1)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։