կծծակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kt͡sːɑk]
վանկեր՝ կ(ը)ծ•ծակ
- կայծակ
- (փխբ․) խիստ աշխույժ՝ կայտառ, կրակի կտոր ◆ Թաքավերին պուճուր տղան կծծակի նման վրա ա հասնըմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։