կծկտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kt͡sktuk]
վանկեր՝ կ(ը)ծ•կ(ը)•տուկ
- Պոլիս՝ կծկված, կուչ եկած ◆ Ցուրտեն կծկտուկ եղեր, կրակին նստեր է։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։