կծվիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡svit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կծուիչ
վանկեր՝ կ(ը)ծ•վիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (խոհր․) բազմամյա բույս, ամենակծու համեմունքն է, արմատներն օգտագործում են մաքրած, քերած, խառնում քացախ, քերած խնձոր, շաքար, տավարի մսի արգանակ, այն անվանում են «խնձորային ծովաբողկ», սովորաբար մատուցվում են ծովաբողկի քերած արմատները վրան աղ, շաքար, կիտրոնի աղացած կեղև ավելացրած, նրբախորտիկ է
- խաչածաղկավորների ընտանիքին պատկանող բազմամյա խոտաբույս, որ օգտագործվում է որպես համեմունք
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բսբ․) ժախուկ, կծմուկ, կծվուկ, ծռվաբողկ, թառ, ժանգալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։