Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ճ•կ(ը)•ճոց 

  1. Վան՝ յուղի՝ ձեթի եռալիս ձայնը

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։