կյանքի աշուն
Հայերեն դարձվածք
- (բնստ․) ծերունական հասակ ◆ Դեռ չծաղկած, գարուն չտեսած վրա է հասնում կյանքի աշունը։ Ադամյան ◆ Սկըսավ մտածել դյուցազուն ծերը./ -Հասել են կյանքիս աշնան օրերը,/ Շուտով սև հողին ես կերթամ գերի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Տերևներդ, կանգնի՛ր,։ թափ տամ,/ Կյանքիդ աշունն է հիմի։ (Ավետիք Իսահակյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։