(բնստ․)(փխբ․) երիտասարդ, ծաղկուն տարիք ◆ Անցել է արդեն կյանքիդ գարունը, / Դու քո աշունն ես ապրում։ Պարույր Սևակ◆ Երբ ծերունու կրծքի տակ էլ / Կյանքի գարունն է բռնկվել։ Հովհաննես Շիրազ◆ Երկուքն ալ նույն սև բախտը ունեցան, այրի մնալով կյանքի գարնան մեջ։ Զ ◆ Այսպես ալ, ո՛վ Եղիա, կըրնաս դուն լավ հասկընալ / Թե, ա՜հ, ո՛րքան ահեղ է անցնիլ կյանքի գարունեն։ (Դանիել Վարուժան)◆ Գարնանային կենացս մեջ / Սիրո ծաղկունք մինչ փթեին․․․ ։ Պետրոս Դուրյան◆ Նոր ձև ես տալիս քո հին մարմարին, / Կյանքիդ գարունն ես քանդակում քարին։ Վահագն Դավթյան
