(կյանքի ընկերուհի, (գրբ․)՝ կենաց ընկերուհի) ամուսին, կողակից ◆ Կյանքի ընկեր ընտրելու հարցում, իմ կարծիքով, ամենակարևորը հայացքների, մտածելակերպի ընդհանրությունն է։ «Գարուն»◆ Ինչո՛ւ այս կայտառ երիտասարդները իբրև կյանքի ընկեր ընտրած էին անճոռնի աղջիկները։ «Ն արդ.» ◆ - Է՛մմա, սիրելիս, հասկացիր ինձ... իմ կինն ես, չէ՞, կյանքիս ընկերուհին։ Գրիգոր Բալասանյան◆ - Չեմ վարանիր հայտնելու քեզ թե իմ հոգվույս հատորն է՝ կենացս ապագա ընկերուհին է այդ։ Տյուս
կյանքի ընթացքում մեկին ուղեկցող բան կամ մարդ ◆ -Ասա՛, իմ վիշտ, իմ սև թախիծ, / Այ անբաժան կյանքիս ընկեր, / Դու ո՞ր օրից կամ ո՞րտեղից, / Ի՞նչ դեպքով ես ինձ հետ ընկել։ Հովհաննես Թումանյան
