կնգում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kŋɡum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կնգում
վանկեր՝ կ(ը)ն•գում
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս փոխառություն, բայց բուն աղբյուրն անհայտ է. համեմատության համար՝ միջին պարսկերեն kākum, որտեղից՝ արաբերեն qafum, վրացերեն karkumi: Քանի որ կնգումի եվրոպական շատ անուններ տարածված են Հայաստանից՝ միջին լատիներեն (mūs) Armenius, պորտուգալերեն arminho, իսպաներեն armiño, անգլերեն ermine (թերևս բաղարկված գերմաներեն անունների հետ՝ գերմաներեն Hermelin), հնարավոր է ենթադրել բնիկ հնդեվրոպական ծագում՝ թերևս *gengh- «պտտել, ոլորել, հյուսել» արմատից, որտեղից շվեդերեն բարբառային hang «աշխույժ, շարժուն, գրգռված» (կնգումը խիստ շարժուն կենդանի է)։
Գոյական
- (աշխգր․) կզաքիսների ընտանիքին պատկանող՝ թանկարժեք մորթով կենդանի
կզաքիսների ընտանիքին պատկանող թանկարժեք մորթով կենդանի, սպիտակ կզաքիս
Հոմանիշներ խմբագրել
սպիտակ կզաքիս, հայկական մուկ, (կենդբ․) քաքում (հզվդ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։