Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•դա•ծու•րիկ 

  1. Վան՝ պատահաբար գտնված (որևէ բան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։