Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•դա•քաշ 

  1. կավե աման,պուլիկ ◆ Բերում են մի հատ կնդաքաշ, թանահատը դատարկում մեչը։ (Եղիազար Կարապետյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։