կնդլուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)նդ•լուկ
- գլխիվայր, վերից վար (գլորվելու մասին)
Արտահայտություններ խմբագրել
- կնդլուկին տալ - գլխիվայր ընկնել, գլորվել ◆ Ծիտն անգլուխ կնդլուկի տալով ընկավ ուստի վրայից։ (Սարգիս Քամալյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։