Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)նդ•լու•կի 

  1. գլխիվայր, վերից վար (գլորվելու մասին)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. կնդլուկին տալ - գլխիվայր ընկնել, գլորվել ◆ Ծիտն անգլուխ կնդլուկի տալով ընկավ ուստի վրայից։ (Սարգիս Քամալյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։