կնեթա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ•նե•թա
- սրմացու
Արտահայտություններ
խմբագրել- կնեթեն կտրիլ – սերմացու ոչնչացնել՝ ջնջել՝ վերացնել, վերջ տալ (փխբ․) ◆ Տըկյա ծեր Սասունանի վրան, ծեր ասկի կնեթան կնեթան կտրի։ (Միսաք Մեծարենց)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։