Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•կ(ը)•մա 

  1. Համշեն՝ աթոռակ, որի տակը կրակ են դնում ձմեռ ժամանակ, կարպետով ծածկում և շուրջը ստոտելով ու ոտները կարպետի տակ մեկնելով,տաքանումեն, քուրսի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։