կնկռել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ն•կ(ը)•ռել
- Պոլիս, Կեսարիա, Էվերիկ՝ անհայտ իմաստով , բայց բացասական նշանակությամբ բառ, որ գործ է ածվում կնիկ և կնքահայր բառերի հետ որպես անեցքի ձևով արված պատասխան (ինչպես քույր բառի դեմ իրքրվես, մայր բառի դեմ` մարմարե, տղան բառի դեմ` տղտկես և այլն) ◆ Կնիկս ու քույրս դեմ են քո պահանջին , ◆ Կնկռես ու քրքրվես նրանց հետ դու էլ (Ձեռագիր) , ◆ կնկռիս թեփեդ ի վար տնկվիս (անեցք) Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։