Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կնձ•ղուլ 

  1. Սեբաստիա, Համշեն, Տրապիզոն՝ նշդարենի ծառի համեղ, սննդարար պտուղը, սուր բրգաձև կեղևով ◆  Կնցին սարը կնցխուլ ժողվուշ (Ձ)։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։