կնճռախաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [knt͡ʃrɑˈχɑʁ]
վանկեր՝ կ(ը)ն•ճ(ը)•ռա•խաղ
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) (թատր․) (փխբ․) լարված՝ բարդ խաղ ◆ Չսիրեցինք ներկայացման ավարտի վերջին վայրկյանը, ուր հանկարծ փոխվեցած պիեսի զսպությունն ու ժուժկալ ոճը՝ տեղի տալով աժան տապալումներու և կնճռախաղերու հապճեպ եզրափակմա։ «Ազգ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։