կնցքուլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ն•ց(ը)քուլ
- Համշեն՝ հաճարենի ծառի պտուղը, եռանկլունաձև կոշտ կեղևով և համեղ միջուկով, որ բովում և ուտում են ◆ Կնցին սարը կնցխուլ ժողվուշ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։