կնքալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ն•քալ
- Վան, Պապեն, Կարին, Շիրակ, Ախալցխա՝ նստած տեղը թեթև քնել, գլուխ բարևելու ձևով վար ու վեր անելով◆ Թագավորի տղան կիրիշիկի, որ հալևոր մը կը կքնա (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։