կշգուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)շ•գուր
- Խարբերդ, Բալու՝ անասունների աղբից պատրաստած վառելիք, աթար, տարթ ◆ Պալատեղին գրավված է ամբողջությամբ ծեփված կշգուրներով: Համո Սահյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։