կշիռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʃir]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կշիռ
վանկեր՝ կ(ը)•շիռ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ ակկադերեն gišrinnu(m) (< շումերերեն)։
Գոյական
- կշռված իրի ծանրությունը, քաշ
- չափ (փխբ․)
- արժեք, նշանավորություն, կարևորություն (փխբ․)
- համաստեղություն կույսի և կարիճի միջև, որտեղ մտնում է արեգակը աշնան գիշերահավասարի ժամանակ, հայկ, լուծ (աստղգ․)
- (խոհր․) մթերքի և այլն քաշը, ծանրությունը՝ կապված հողագնդի պտույտի և այլնի հետ
Հոմանիշներ
խմբագրել- քաշ, կշեռք (ժղ․), ծանրություն, կշռություն (հզվդ․)
- տե՛ս չափ
- տե՛ս արժեք
- հայկ, լուծ, լուծատլի, օրիոն (աստղգ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։