Հայերեն դարձվածք

  1. ծանրություն ձեռք բերել, ծանրակշիռ դառնալ, նշանակություն ստանալ ◆ Իբր դուրսեն բան մը կարելի էր տեսնել Նալպանտենց [Նալբանդենց] տունը, անոր առագաստի սենյակը...հինգ տարիները, թանձրացած, կշիռքի ելած: Հակոբ Օշական ◆ Վտանգը փողոցներուն մեջ սև սև կը թավալի։ Այն ատեն ալ մանուկի մը ճիչն իսկ կշեռքի կ'ելլե: Հակոբ Օշական ◆ (Կյանքը) զարնող վտանգներուն դեմ բանականության, առնվազն բժշկության ընծայած ապահովությունը չ'ե լլեր [չե՛լլեր] կշռին: Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։