Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)շ•տանց 

  1. կողքով, ոչ մեջ ◆ Լուսնակը կշտանց կերթա։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Կշտանց ինել, Կողքի ընկնել ◆ Ընենց բոռաց, որ խալխը ինգան կշտանց: Ահ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։