Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կո•թեղ•քով 

  1. Վան, Արաբկիր, Սեբաստիա՝ ուժեղ, հաղթանդամ, ջլապինդ ◆ Կոթղքով մարդ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Էն տղեն, շատ կոթողքով կեղնի (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. հարուստ, ունևոր ◆ կոթողքով տները դուրս են գալիս յայլա (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։