կոթխել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կոթ•խել
- {{բրբռ|(Չն||||||} Խրվել, մտնել։ ◆ Ոտքս փուշ է կոթխել։ Աճ.
- Բյութ. գետնի տակն անցնել, կորչել, չքանալ
- Սեբաստիա՝ (Կոծղել) Ծանրությունը մեկ կողմի վրա թեքվել, հավասրակշռությունը կորցնել
Արտահայտություններ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։