կոթռունչ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոթ•ռունչ 

1. Արարատյան, Գանձակ՝ Անհամ խաղող՝ սպիտակ կլոր մեծ հատիկներով ◆ Հավողներ լավ հասել էին, կոթռունջը, եզանաչքը ճիլաքը թլթլում էին (ՊՊ) ◆ Մտքիցդ չեն թռել մեր քիշմիշին, ասկյարին, իծապտուկը, կոթռունջը, եզանաչքը, և շատ ու շատ տեսակ խաղողներ (ՊՊ)
2. Պտուղների՝ մրգերի միջի զատվուղ մասը
3. Գանձակ՝ Եգիպտացորենների տոթուն
4. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ Կաղամբի կոթ ◆ Տանձը քե տամ, կոթռուջը ես ուտեմ (ՆՄ)
5. Մաշված, միայն կոթը մնացած (ավելի մասին) ◆ Նա կոթռունճ ավելը ձեռքին ընկնում է Սումբաթի ետևից (ՍԽ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։