կոլաբորացիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔlɑbɔɾɑt͡sʰˈjɑ]
վանկեր՝ կո•լա•բո•րաց•իա
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) օտար, թշնամական կամ հանցագործ ուժերի հետ համագործակցելը ◆ Այսօր Հայաստանում ժողովրդավարությանը, ազատականությանը ոչինչ այնքան չի վնասում, որքան հասարակությանը իշխանությունների կողմից թելադրված կոլաբորացիան: Մոլորակ (թերթ) ◆ «Հայկական կոլաբորացիոնիզմ»: Մոլորակ (թերթ) ◆ Այդ հոգևոր մոլախոտերից ամենավտանգավորը կոլաբորացիան է։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։