կոլոն-կոլոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կո•լոն-կո•լոն
- Մուշ՝ կույտ-կույտ, շատ կույտերով։ ◆ Կավլեն կոլոն-կոլոն ոսկիներ, մեկի տեղ հազար։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Ալմաս, գինդ, ոսկի կոլոն-կոլոն լցվեր ի ինոցն սընտըկներ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։