կոծիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔˈt͡sik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոծիկ
վանկեր՝ կո•ծիկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿազմված է -իկ վերջածանցով՝ կոծ- արմատից, որ, թերևս, կապված է վրացերեն kocici «կոծիկ» արմատի հետ։
Գոյական
- կրից, ձեթից, ձվից և կանեփի թելից պատրաստված շաղախ՝ ճեղքված խեցեղեն ամանները ծեփելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծեփ, լոկոն
Արտահայտություններ
խմբագրել- կոծիկ դնել (գվռ․)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։