Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոծ•ոծ 

  1. Ծառերի բներին դուրս տված ուռուցք։
  2. Արարատյան, Լոռի, Ղարաբաղ, Ղազախ, Գանձակ, Արեշ, Քանդակ՝Կռատուկ կոչված բույսի գնդաձև փշոտ գլուծը, որ կպչում է շորերին։
  3. Արարատյան, Լոռի՝Քթի չորացած կեղտ:◆ Քթիդ կոծածը պոկել։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։