կոկան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոկան
վանկեր՝ կո•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ պարսկերեն kūkam, gūgam:
Գոյական
- թոնիրը կամ կավե ամանները չորանալու ժամանակ հղկելու կոկած քար, կոկիչ, կոպիճ (գվռ․)
- ափի մեծությամբ կլոր քար
- վայրի սալոր
Ածական
- սալորի մեծությամբ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- կոկճաքար, կոկիչ, կոպիճ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։