Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կո•կո•զնակ 

  1. Արարատյան, Ուրմիա, Ղազախ, Գանձակ, Սիփան՝Անասունների կոնքի դուրս ցցված ոսկորը՝ պոչից վեր, երկու կողմում:◆ Կոպալով գոմշի չոր կոկոզներին մի քանի հարված ևս հասցնելով՝ տեղից վեր կացրեց։ Հովհաննես Ճուղուրյան
  2. Խարբերդ՝ Նստվածկի սև, գավակներն առանց գետին դնելու նստվածք։
  3. Վան՝Անխելք,բթամիտ։
  4. Վան՝Խելքից կամ դրամից պակաս։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։