կոհ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔh]
վանկեր՝ կոհ
- Ղարաբաղ՝ կախ, ցած, խոնարհված ◆ Կլուհը կոհ: (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։