Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔʁɑpʰɔɾˈvɑt͡skʰ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) Երկրի մակերևույթ անմիջականորեն ելք չունեցող, մինչև 20-30 մ, երբեմն՝ 50-100 մ երկարության ստորգետնյա հորիզոնական փորվածք, որը, սկիզբ առնելով որևէ փորվածքից, անց է կացվում այդ փորվածքի կողքին՝ ապարի տարածմանը մոտավորապես ուղղահայաց և ծառայում է գլխավորապես հետախուզման նպատակներին


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։