կողմնակալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔʁmnɑˈkɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կող•մնա•կալ 

Ածական

1. որևէ մեկի կամ որևէ մեկի նկատմամբ կանխակալ վերաբերմունք ունեցող, մեկի կողմը պահող, ոչ օբյեկտիվ, կողմնապահ, աչառու ◆ Լրագրողի կողմնակալ վերաբերմունքը կարող է զայրացնել պաշտոնյային, բայց վերջինս կարող է պարզապես մյուս անգամ այդ լրագրողին հարցազրույց չտալ։ (Մամուլ)
2. հին Հայաստանում՝ ծայրագավառների կուսակալ (պատմ․)
3. տե՛ս կողմնակից

Հոմանիշներ

1. աչառու, խտռական, կողմնապահ, կողմնակալ, աչառոտ, կողմնապաշտ, կողմնածու, կողմնասեր, ակնառու (որևէ մեկի կամ որևէ մեկի նկատմամբ կանխակալ վերաբերմունք ունեցող(անձ)) (խսկց․) (հնց․)
2. կուսակալ, կողմնապահ, կողմնապետ (հին Հայաստանում, ծայրագավառների պետ, իշխան) (պատմ․)
3. տե՛ս բդեշխ
4. տե՛ս կողմնակից

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կողմնակալություն կողմնալական կողմնակալորեն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։