կողոպտել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔʁɔpˈtɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կո•ղոպ•տել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ուրիշի ունեցվածքը խլել, հափշտակել, ավազակային հարձակմամբ որևէ բեկից ուժով մի բան խլել, թալանել ◆ Գող-ավազակ ամեն կողմից գալիս են մեզ կողոպտում, / Օր-ցերեկով զարկում, հանդից հոտ ու նախիր են տանում: (Մկրտիչ Խերանյան)
- փականքի տակ գտնվող արժեքները հափշտակել` գողանալ, թալանել ◆ Նրանք իրոք կողոպտել էին մի նպարավաճառի կրպակ: (Ակսել Բակունց)
- գռփել, հարստահարել ◆ Այդ մարդը ձեր հոր փաստաբանն էր, որ անխղճաբար կողոպտում էր նրա պարտականներին: (Րաֆֆի)
- մեկի վրայից զգեստը, զարդերը և այլն հափշտակել, հանել, խլել, թալանել
- պատերազմի դաշտում դիակներից զգեստները, զենքերը, դրամը և այլն հափշտակել, գողանալ
- (փխբ․) խլել, զրկել մեկին իր ունեցվածքից
Հոմանիշներ
խմբագրել- թալանել, հափշտակել, գողանալ, ավարել, ավարառել, թալլել (արևմտհ․), սոթտել, կտրել (փխբ․), սրբել, մերկացնել, փետրել, ախտրուզել (հին), ապռել, ընթչափել, ավար առնել, ավար մատնել, ավարի տալ, գերփել (փխբ․), զբլթորել, չլտել, պոպկել, շալել, թեպրել, վերվարել, տլոզցնել, տկլոզել, մորթահան անել, տափ ու տարաղ անել
- կապտել
- տե՛ս գռփել
- տե՛ս կեղեքել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։