Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կող•վ(ը)•րա 

  1. Խարբերդ, Բալու՝ ոչխարի՝ այծի կող, որի մեջ համեմներով և յուղով տապակած ձավար են լցնում, կարում են, եփում են մսաջրով ու վերջում տապակելով կարմրացնում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։