Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔʁkʰɑjin bɑʁɑˈd͡zɑjn]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն բաղաձայնները, որոնց արտաբերման ժամանակ լեզվի շայրը կպչում է քիմքին և օդի հոսանքը անցնում է լեզվի կողքերից, ինչպես՝ առաջնալեզվային կողքային-պայթական ատամնային л-ն ռուսերենում (лампа), գերմաներեն և անգլերենի 1-ն հետևյալ լեզուներում և այլն

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։