Հայերեն դարձվածք

  1. (իրար) կողքից չհեռանալ (կողքին նստելով). միշտ կպաշ լինել ◆ Օրը մինչև իրիկուն կնկա կողքը կտրած՝ նրա հետ դուրս գնալիս դուրս էր գնում, տուն գալիս՝ տուն գալի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հոգեառ հրեշտակի պես էկավ, թունդրի ղրաղը կտրեց, իրան-իրան նստեց, արաղ, մազա [«խորտիկ»] ուզեց։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Բադերն իրար կողք կտրած հանգստանում են։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։