Հայերեն

 
թելի կոճեր

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոճ

վանկեր՝ կոճ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gouodi-, *gouədi- (*geu- «ծռել, թեքել, կամար կազմել»՝ *-d աճականով) արմատից. հմմտ. հին ֆրիզերեն kāte (kaut) «կոճ», ներքին, վերին գերմաներեն kote, köte «կոճ»։

Գոյական

  1. հորիզոնաբար կտրված ծառաբնի՝ արմատի վրա մնացած մասը, կոճղ
  2. ճյուղերը կտրած ծառի բուն, գերան
  3. տարբեր մեծության գերան՝ զանազան գործածությունների համար
  4. երկար գերան, որ հորիզոնական ձևով գցում են պատից պատ և մարդակներով ծածկեով՝ վրան հող լցնում, կոնդ
  5. (երկթղ․)) կարճ գերաններ, որոնց վրա ամրացնում են երկաթուղու ռելսերը
  6. պատից դուրս ցցված գերանի շարունակությունը, որի վրա կառուցվում Է պատշգամբը
  7. թել կամ լար փաթաթելու գլան կամ գլանիկ, ինչպես և ամբողջ փաթաթվածքը
  8. (կզմխս․) ոտքի թաթից վերև երկու կողմից դուրս ցցված ոսկորները, կոճիկ, ճան
  9. (կզմխս․) ձեռքերի և ոտքերի մատների ոսկորները, որոնք իրար հհտ միացած են խաղերով
  10. (ժղ․) ցուլի կամ գոմեշի վզից կախ գցվող հաստ գերան՝ նրանց փախուստը կամ կռիվը

արգելելու համար

  1. (գվռ․) տանիքի տակի հորիզոնական շարված գերանները
  2. (գվռ․) վեգ
  3. (գվռ․) կաղամբի կոթ
  4. (բսբ․) բույսերի վրայի գնդաձև ուռուցքները։
  5. (հրտ․) տպարանական ամենահասարակ հաստոց` ձեռքի ճնշատպումով գրանկաների, երեսների օտիսկ ստանալու համար

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կոճղ, խունչ, կոճկաբար
  2. բուն, գերան
  3. կոնդ
  4. գլանիկ
  5. (կզմխս․) ճան, կոճիկ
  6. (կզմխս․) մատնոսկր
  7. սաթ
  8. գերան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։