Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոճ•կա•բար 

  1. առաստաղի գերանների վրա ամրացված մետրանոց ձողափայտերը, որոնց վրա փռում են խսիրը, ճյուղերը և այլն, ապա ծածկում հողով, մարդակ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։