կոմբաձ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔmˈbɑd͡z]
վանկեր՝ կոմ•բաձ
- Արարատյան՝ թմբկահարի ձախ ձեռքի գնդագլուխ և փոքր-ինչ կեռ բարակ փայտ, որով խփում է թմբուկի հետևի կողմին ◆ Զուռնաչին ծվանը փչեց, դափաչին էլ կոմբաջին ու կոպալին տվուց ու բայաթին զլեցին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հոխորտաձայն բարևը, թմբկահարի կոմբաջի նման, դռդռացրեց ականջի նուրբ թմբուկը։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։