Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոմ•բ(ը)ռ•նոտ 

  1. Վան՝ տձև քիթ և շուրթեր ունեցող
  2. կոշտ, կոպիտ, անտաշ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։