Հայերեն

ՄՀԱ՝ [kɔj]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոյ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *g^uōu-to- կամ *g^uōu-so-՝ *g^uōu-, *g^uū- «քակոր, թրիք, կղկղանք, զզվելի բան» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն gū-tha «կղկղանք», ռուսերեն говно «կղկղանք»։

Գոյական

կու

Հոմանիշներ խմբագրել

տե՛ս կու

Արտահայտություններ խմբագրել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ խմբագրել

Թարգմանություն

Աղբյուրներ խմբագրել

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։