կոյոտել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կո•յո•տել
- Համշեն՝ կուով՝ անասունի աղբով ապականել՝ թրքոտել ◆ Գոմը ավլեցի՝ ոտքս կոյոտեցի: (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։